Welcome to Shell-Land!

Όπως ανοίγουν τα κοχύλια στην άμμο, έτσι και γω, αποζητώ να παίρνω το φως των δικών σας ματιών...

Όσο ζω, θα ονειρεύομαι και με τίποτα δεν με ξυπνάω. Όσο υπάρχω, στη θάλασσα θα συνεχίζω να βουτάω

και σαν δελφίνι να κολυμπάω, ψηλά θα πετάω και τα κοχύλια μου στη θάλασσα θα φυλάω. ©

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2009

Αυξημένη συναισθηματική αντίληψη έχουν οι μουσικοί

Η μουσική εκπαίδευση αυξάνει την ευαισθησία σε συναισθηματικούς ήχους, όπως το κλάμα ενός μωρού.

Το εύρημα μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε νέες θεραπείες για τον αυτισμό και τη δυσλεξία. Έρευνα αποκάλυψε τις εγκεφαλικές αλλαγές που πραγματοποιούνται όταν κάποιος γνωρίζει να παίζει μουσικά όργανα και οι οποίες φαίνονται να ενισχύουν την ικανότητα αντίληψης ανεπαίσθητων συναισθηματικών στοιχείων στην ανθρώπινη ομιλία.

«Φαίνεται ότι να παίζεις μουσική σε βοηθάει να κάνει διάφορα πράγματα καλύτερα», λέει η Nina Kraus από το Πανεπιστήμιο Νορθγουέστερν. «Η μουσική εμπειρία οξύνει την ακοή σου όχι μόνο για τη μουσική, αλλά και για άλλους ήχους». Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι οι μουσικοί είναι ιδιαίτερα καλοί στο να εντοπίζουν συναισθήματα που εκφράζονται στον λόγο, όπως θυμός ή θλίψη. Αλλά δεν ήταν σαφές ποια εγκεφαλική δραστηριότητα έκανε αυτή τη διαφοροποίηση. Για να το ανακαλύψουν, η Kraus και οι συνάδελφοί της επιστράτευσαν 30 μουσικούς και μη-μουσικούς, ηλικίας 19-35 ετών. Οι εθελοντές, ενώ παρακολουθούσαν ένα υποτιτλισμένο ντοκιμαντέρ, άκουγαν επαναλαμβανόμενα το κλάμα ενός μωρού μέσω ακουστικών. Με ηλεκτρόδια, οι ερευνητές κατέγραφαν την αντίδραση του εγκεφάλου κάθε εθελοντή στους ήχους. Στους μουσικούς, η αντίδραση στα σύνθετα μέρη του ήχου, όπου η συχνότητα αλλάζει τακτικά, ήταν ιδιαίτερα υψηλή. Ωστόσο, οι μουσικοί είχαν μικρότερες αντιδράσεις από τους υπόλοιπους όταν οι ήχοι του κλάματος ήταν πιο απλοί. «Είναι σαν οι μουσικοί να έκαναν οικονομία στα νευρικά τους αποθέματα για τα σύνθετα τμήματα, στα οποία οι μη-μουσικοί δεν ανταποκρίθηκαν ιδιαίτερα καλά», δήλωσε στο New Scientist η Kraus. Επιπλέον, τα χρόνια μουσικής εμπειρίας και η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου σε μικρή ηλικία αύξαναν την αντίδραση του μουσικού στους σύνθετους ήχους. Αυτό υποδεικνύει ότι η μουσική εξάσκηση κάνει τη διαφορά και όχι το φυσικό ταλέντο στη μουσική.

Τα ευρήματα υποστηρίζουν ότι η μουσική εκπαίδευση μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμη σε παιδιά με δυσλεξία, ορισμένα από τα οποία αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην επεξεργασία των ήχων. Συχνά, αυτά τα παιδιά δυσκολεύονται να επεξεργαστούν τους σύνθετους ήχους στους οποίους οι μουσικοί αναπτύσσουν ιδιαίτερα καλή ακοή. Ευεργετική μπορεί να φανεί και στα παιδιά με αυτισμό, αν η βελτίωση των αντιδράσεων τους στους σύνθετους ήχους τα βοηθά να μεταφράζουν τα συναισθήματα των άλλων. Τέλος, η μέτρηση των εγκεφαλικών αντιδράσεων στους ήχους μπορεί να είναι ένας καλός τρόπος διάγνωσης γλωσσικών διαταραχών και αυτισμού.

2 σχόλια:

lakis είπε...

Ναι, η μουσική είναι ιαματική κι αυτό μπορούμε να το αντιληφθούμε ξανά και ξανά παρατηρώντας απλά τον εαυτό μας και τις αντιδράσεις του στα μουσικά ερεθίσματα. Καλό απόγευμα

Matriga είπε...

Πράγματι Λάκη. Δεν είναι τυχαίο που οι μουσικές μας μνήμες, από τις πρώτες κιόλας νότες, αναγνωρίζουν τους έρωτες που έχουμε συνδιάσει μ'αυτές. Μας σημαδεύουν οι μελωδίες και μας συνεπαίρνουν μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Η μουσική δεν καταλαμβάνει, παρά μόνο ένα κλάσμα δευτερολέπτου του χρόνου της ζωής μας, αλλά το καταλαμβάνει πλήρως! Καλό σου απόγευμα :)